Wat kan vreugde en blijdschap er toch mooi uit zien! Dat was eigenlijk het eerste wat me door het hoofd schoot, ongeveer een minuut na afloop van de wedstrijd Lycurgus-Flash Nieuwleusen.
Met toch wel enige spanning zagen we de wedstrijd tegen de Stad-Groningers tegemoet, die waren na 6 wedstrijden nog ongeslagen en stonden daarmee op #2 in onze 2e Divisie.
Bij het inslaan is er een ongelukkig incident bij het net, waardoor onze #6 Iris geblesseerd raakt en niet meer inzetbaar is. Ook de speelster van Lycurgus kan niet verder en we wensen ook haar alle beterschap en een voorspoedig herstel!
We begonnen, zoals (waarschijnlijk elke) trainer dat graag ziet. Vanaf bal 1 druk bij de tegenstander leggen en zelf scherp de kansen benutten. We staan al op een 4-10 voorsprong, als Lycurgus ook begint te spelen. Er ontspint zich een volleybalgevecht dat alles van beide ploegen vergt en wat veel spektakel in de ralleys laat zien. De voorsprong loopt terug en op 16-16 staan de teams weer gelijk. Een time-out brengt rust en een killblock van Joanne en Myrthe brengt Michelle aan serve. Het momentum draait en we lopen met goede punten weg naar 16-20. Dat houden we vast en met een mooie omloopbal slaat Joanne de 20-25 op het bord: 0-1.
In set 2 zien we een gelijkopgaande strijd. 4-4 wordt 8-8 en 12-12. Lycurgus pakt als eerste een breakpoint en komt op 15-13. Het gaatje van 2 punten blijft in stand tot 19-17. Om en om wordt gescoord, maar wij krijgen het niet voor elkaar om de aansluiting te maken. Sterker nog, de thuisploeg komt op 20-17 en dat is een beslissend moment in de set: 25-18 (1:1).
In set 3 gaat het weer gelijk op en boven de 10 lijkt het bijna identiek te verlopen. Lycurgus twee punten voor en wij steeds net niet gelijk maken. Op 16-15 zijn we er dichtbij, maar na een time-out van de thuisploeg lopen ze weg naar 20-15. Lijkt het de beslissende  ’tik’?
Op 21-17 begint Lisa aan een serveserie en groeit het geloof aan onze kant. Sterre scoort een 1e tempo door het midden en we komen steeds dichterbij. Als Lycurgus op 23-21 komt passen we een tactische wissel om ze uit de flow te halen. Dat lukt! Een servefout betekent 23-22. In een knotsgekke eindfase krijgt de thuisploeg de eerste setpoints, maar die werken we knap weg. Op 26-27 komt Joanne aan serve en die serveert zo moeilijk dat Lycurgus alleen kan terugbrengen en met een prachtige 2e doortikbal van Myrthe valt de 26-28 op de bordjes (1:2).
Om dit verslag nu niet repeterend te laten worden: ook set vier was een spannende! Op 20-16 leek de thuisploeg op weg naar de tiebreak. In onze laatste time-out een oproep om samen met het fantastische publiek uit Nieuwleusen (H1 was blijven zitten na hun wedstrijd, samen met onze harde kern) in een goede afloop te blijven geloven, werd de rug nog een keer gerecht. Michelle serveerde met zoveel druk, dat we keer op keer de kans kregen om zelf aan te vallen. Dorien scoorde sterk twee keer op rij en een 1e tempo van Manon vloog de hoek in en betekende de aansluiting op 22-22. De laatste klappen werden door Judith uitgedeeld en toen ze laatste er via de handjes in knalde brak een vreugde explosie uit: 22-25 (1:3).
Wat een prachtig potje, waarbij de plus en de min vlakbij elkaar kunnen liggen. Maar door te blijven geloven pakken we in een topduel vier belangrijke punten en laten we vooral onszelf zien, wat er mogelijk is.

Komende zaterdag spelen we thuis tegen Dio/Bedum om 19:00 in de Spil.